کاهش سهم پروتئین جیره، پروتئین عبوری و پروتئین قابل تجزیه در شکمبه بر توان تولیدی در گاوهای پرشیر هلشتاین در اوایل دوره شیردهی

هدف از این تحقیق تعیین اپتیمم سطح پروتئین خام، پروتئین عبوری و پروتئین قابل تجزیه در شکمبه در گاوهای پرشیر هلشتاین می باشد. در آزمایش اول از 12 راس زایش دوم گاو هلشتاین شیرده در قالب طرح مربع لاتین مکرر 4 ×4 و در آزمایش دوم از 9 راس زایش دوم گاو هلشتاین شیرده در قالب طرح مربع لاتین مکرر 3 ×3 انجام شد. تیمارها در آزمایش اول شامل جیره های آزمایشی شامل 18 ، 2/17 ،4/16 و 6/15 درصد پروتئین خام بود. سطح پروتئین قابل تجزیه برای کلیه جیرهای آزمایشی ثابت بود و سطح پروتئین عبوری به تدریج کاهش پیدا کرد. در آزمایش دوم جیره های آزمایشی شامل 4/16 ، 6/15 و 8/14 درصد پروتئین خام بود، سطح پروتئین عبوری در کلیه جیره ها ثابت بود و سطح پروتئین قابل تجزیه به تدریج کاهش یافت. ماده خشک مصرفی و تولید شیر تصحیح شده بر اساس 4 درصد چربی در تیمار سوم آزمایش اول به طور معنی داری بیشتر از سایر گروها بود (05/0p